Κάποτε στὴν Τουρκία

 

Ἐν τῷ μεταξύ, στὴν Τουρκία...

Μετὰ ἀπὸ μιὰ ἀκόμη μάχη μεταξὺ Βυζαντινῶν καὶ Περσῶν, ἐπὶ Μαυρικίου, στὴν ὁποία νίκησαν οἱ πρῶτοι,

Ὅλοι οἱ Τοῦρκοι ἐστάλησαν στὸ βασιλιᾶ στὸ Βυζάντιο. Οἱ Τοῦρκοι εἶχαν στὰ μέτωπα τὸ σημεῖο τοῦ σταυροῦ κεντημένο μὲ μελάνι καί, ὅταν ρωτήθηκαν ἀπὸ τὸν αὐτοκράτορα πῶς ἔτυχε νὰ ἔχουν τὸ σημεῖο αὐτό, εἶπαν ὅτι πολλὰ χρόνια πρὶν εἶχε ἐπιπέσει λοιμὸς στὴν Τουρκία καὶ κάποιοι Χριστιανοὶ ποὺ ἔμεναν ἐκεῖ τοὺς πρότειναν νὰ τὸ κάνουν αὐτὸ καὶ ἀπὸ τότε ἡ χώρα τους ἐσώθη

 

Θεοφάνης 6081 (588-589 μ.Χ.). Ἡ Τουρκία τοῦ ἔτους ἐκείνου ἦταν ἀνατολικὰ τῆς Κασπίας.

 

Κατὰ τὴ διάρκεια τοῦ τελευταίου περσοβυζαντινοῦ πολέμου βρισκόμενος ὁ Ἡράκλειος στὴ Λαζική (Γεωργία)…

Ζήτησε ἀπὸ τοὺς ἀνατολικοὺς Τούρκους, ποὺ καλοῦνται Χάζαροι, νὰ γίνουν σύμμαχοί του […] Οἱ Χάζαροι τώρα διέρρηξαν τὶς Κασπίες Πύλες στὴν Περσικὴ χώρα καὶ εἰσβάλλουν στὴ χώρα τοῦ Ἀδραϊγὰν μαζὶ μὲ τὸ στρατηγό τους Χιεβήλ, ποὺ ἦτο δεύτερος κατὰ τὸ ἀξίωμα μετὰ τὸν Χαγάνο. Καὶ σ’ ὅποιους τόπους ἐδιάβαιναν αἰχμαλώτιζαν τοὺς Πέρσες κι ἐπυρπολοῦσαν τὶς πόλεις καὶ τὰ χωριά. Ἀναχώρησε δὲ κι ὁ βασιλιᾶς (Ἡράκλειος) ἀπὸ τὴ Λαζικὴ καὶ τοὺς ἐσυνάντησε. Κι ὁ Ζιεβὴλ μόλις τὸν εἶδε, ἔτρεξε πιὸ μπροστὰ καὶ καταφιλεῖ τὸν τράχηλό του καὶ τὸν προσκύνησε, ἐνῶ οἱ Πέρσες ἔβλεπαν ἀπὸ τὴν πόλη τοῦ Τιφίλιος. Καὶ ὅλοι οἱ Τοῦρκοι στρατιῶτες ἔπεσαν πρηνεῖς στὴ γῆ καὶ μὲ σκυφτὰ τὰ πρόσωπα προσκυνοῦσαν τὸ βασιλιᾶ μὲ τιμὲς ἄγνωστες στὰ ξένα ἔθνη. Ὁμοίως καὶ οἱ διοικητές τους σκαρφάλωσαν πάνω σὲ βράχια καὶ προσκυνοῦσαν μὲ τὸν ἴδιο τρόπο. Ἔφερε ἐπίσης ὁ Ζιεβὴλ μπροστὰ στὸ βασιλιᾶ τὸν νεαρὸ γιό του καὶ εὐχαριστεῖτο μὲ τὰ λόγια του καὶ ἐθαύμαζε τὴν ὄψη καὶ τὴ σοφία του. Ἀφοῦ ἐδιάλεξεν ὁ Ζιεβὴλ 40 χιλιάδες γενναίους ἄνδρες, τοὺς ἔδωκε στὸ βασιλιᾶ ὡς συμμάχους καὶ ὁ ἴδιος ἐπέστρεψε στὴ χώρα του.

Θεοφάνης 6117 (624-625 μ.Χ.)

Ἀπόδοση Ἀνανίας Κουστένης.