Ἕνα ἡμερολόγιο μὲ τὶς ἐπίσημες γιορτὲς στὴν πόλη τῆς Ρώμης γιὰ τὸ ἔτος 354. Γι' αὐτὸ καὶ εἶναι ἐπίσης γνωστὸ ὡς Ἡμερολόγιο τοῦ 354. Τὸ αὐθεντικὸ εἰκονογραφημένο χειρόγραφο χάθηκε κάπου στὸν 17ο αἰ., ἀλλὰ κάποιος εἶχε προνοήσει νὰ γίνουν ἀντίγραφα τῶν εἰκόνων, μὲ πένα. Παρ' ὅλο ποὺ τὰ σκίτσα ἔχουν κάτι ἀπὸ ἀναγεννησιακὴ ζωγραφική, πράγμα ἀναπόφευκτο (θυμηθεῖτε πῶς ἀπεικονίζουν τοὺς Ἕλληνες τοῦ 1821 οἱ ρομαντικοὶ Γερμανοὶ ζωγράφοι), ὡστόσο ἡ πιστότητα τῆς ἀντιγραφῆς θὰ πρέπει νὰ εἶναι ἀρκετὰ ἕως πολὺ μεγάλη.
Αὐτοκράτορας Κωνστάντιος Β΄ (337-361). Τὸ 357, ἐπισκέφτηκε τὴ Ρώμη. Μὲ τὸ δεξί του χέρι ρίχνει νομίσματα, δεῖγμα τῆς ἀναμενόμενης ἢ ὑποτιθέμενης αὐτοκρατορικῆς ἁπλοχεριᾶς πρὸς τοὺς ὑπηκόους:
Προσωποποίηση τῆς Κωνσταντινούπολης:
Προσωποποίηση τῆς Ἀλεξάνδρειας:
Ὁ Καίσαρ Γάλλος, ἀδερφὸς τοῦ Ἰουλιανοῦ, ἀλλὰ πιστὸς Χριστιανός, ἂν καὶ Ἀρειανιστής. Διορίστηκε στὸ ἀξίωμα αὐτὸ ἀπὸ τὸν ἑτεροθαλὴ θεῖο του Κωνστάντιο Β΄, ἀλλὰ τὰ ἔκανε μαντάρα στὴν Ἀντιόχεια ἀδικώντας πολλοὺς καὶ διάφορους ἄρχοντες, ὥστε τελικὰ ὁ Κωνστάντιος τὸν ἐκτέλεσε. Ἂν καὶ τὴν τελευταία στιγμὴ ἀνακάλεσε τὴν καταδίκη του, οἱ ἐχθροὶ τοῦ Γάλλου καθυστέρησαν τὴν ἄφιξη στοὺς ἐκτελεστὲς τῆς διαταγῆς γιὰ ἀπονομὴ χάριτος, καὶ ὁ Γάλλος ἐκτελέστηκε. Ἀντίστοιχη καθυστέρηση (χωρὶς ὅμως παρέμβαση κάποιων, ἀλλὰ λόγῳ τῆς ἀπόστασης) ἔκρινε τὴ μοίρα τῆς Θεσσαλονίκης τὸ 390, μὲ τὴ σφαγὴ 7.000 στὸν ἱππόδρομο νὰ πραγματοποιεῖται ἐπειδὴ δὲν πρόλαβε νὰ κομίσει στὴν πόλη ὁ αὐτοκρατορικὸς ταχυδρόμος τὴν δεύτερη ἐντολὴ τοῦ Θεοδοσίου, γιὰ ἀπονομὴ χάριτος. Τὸ περίεργο εἶναι ὅτι ἡ ἐκτέλεση ἔγινε τὸ 354:
