Ἕνας μοναχὸς πηγαίνοντας πρὸς τὴ Σκήτη καὶ ἐρχόμενος στὸν Νεῖλο, ἐξασθένισε ἀπὸ τὴν ὁδοιπορία καὶ τὴ ζέστη τῆς ὥρας, κι ἔβγαλε τὰ ράσα του καὶ μπῆκε στὸ ποτάμι νὰ δροσιστεῖ. Ὅρμηξε τότε ἕνας κροκόδειλος καὶ ἅρπαξε τὸν μοναχό. Ἕνας χαρισματικὸς γέροντας περνώντας ἐκεῖ δίπλα καὶ βλέποντας τὸν μοναχὸ νὰ ἔχει πιαστεῖ ἀπὸ τὸν κροκόδειλο, φώναξε στὸ θηρίο: «Γιατί ἔφαγες τὸν μοναχό;». Ὁ κροκόδειλος τότε τοῦ ἀπάντησε μὲ ἀνθρώπινη φωνή: «Ἐγὼ δὲν ἔφαγα μοναχό. Ἐγὼ ἕναν λαϊκὸ συνάντησα, καὶ ἕναν λαϊκὸ ἔφαγα· ὁ μοναχὸς εἶναι ἐκεῖ» γνέφοντας πρὸς τὸ πεταμένο στὴν ὄχθη ράσο. Κι ὁ γέροντας ἀναχώρησε πενθῶν γιὰ τὸ συμβάν.
Ἀδελφός τις διαβαίνων πρὸς τὴν Σκῆτιν καὶ ἐλθὼν ἐπὶ τὸν Νεῖλον ποταμὸν καὶ ὀλιγοθυμήσας ἐκ τῆς ὁδοιπορίας καὶ ὥρας καύματος καταλαβούσης ἐκδυσάμενος τὰ ἱμάτια αὐτοῦ κατῆλθεν πρὸς τὸ λούσασθαι αὐτόν. Δραμὼν δὲ θηρίον ὁ λεγόμενος κροκόδειλος ἥρπαξεν αὐτόν. Γέρων τις διορατικὸς ἐκεῖσε παρελθὼν ἰδὼν τὸν ἀδελφὸν ἁρπαγέντα κράξας τὸ θηρίον λέγει αὐτῷ· Διὰ τί ἔφαγες τὸν ἀββᾶ; Τὸ δὲ θηρίον εἶπε πρὸς αὐτὸν ἀνθρωπίνῃ φωνῇ· Ἐγὼ ἀββᾶ οὐκ ἔφαγον, κοσμικὸν ηὗρον καὶ αὐτὸν ἔφαγον· ὁ δὲ μοναχὸς ἐκεῖ εστιν. Καὶ ἔνευε πρὸς τὸ σχῆμα. Καὶ ἀνεχώρησεν ὁ γέρων πενθῶν τὸ γεγονός.
Ἀποφθέγματα Πατέρων, ἔκδ. J.-C. Guy, Les apophthegmes des pères. Collection systématique [Sources Chrétiennes 498], τ. 3, Paris 2005, 53 (σσ. 134 – 135).
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.