Πολυπολιτισμικότητα καὶ Ἀλεξάνδρεια

Στὸ παρακάτω ἑλληνικὸ ἀλεξανδρινὸ κείμενο (μὲ νεότερο τίτλο Acta Alexandrinorum, 8.22-53) τοῦ 2ου μ.Χ. αἰώνα, γραμμένο ἀπὸ τὴ σκοπιὰ τῶν Ἑλλήνων τῆς Ἀλεξάνδρειας, καταφθάνουν στὴ Ρώμη ταυτόχρονα πρεσβεῖες τῶν «Ἀλεξανδρινῶν» (Ἑλλήνων) καὶ Ἰουδαίων γιὰ νὰ λάβουν τὴν εὔνοια τοῦ Τραϊανοῦ. Ἡ σύζυγός του, Πλωτίνα, συμπαθοῦσε τοὺς Ἰουδαίους καὶ εἶχε πείσει τὸν Τραϊανὸ νὰ πάρει τὸ μέρος τους. Πράγματι ὁ αὐτοκράτορας κατσαδιάζει τοὺς Ἕλληνες ποὺ μόλις τὸν εἶχαν χαιρετίσει. Καὶ μόνο ὅταν ἡ προτομὴ τοῦ Σέραπη, τὴν ὁποία εἶχαν φέρει μαζί τους οἱ Ἀλεξανδρινοὶ Ἕλληνες, ἄρχισε νὰ ἱδρώνει μπροστὰ στὸν αὐτοκράτορα, αὐτὸς θαύμασε.

…ἔμαθεν ὁ αὐτοκράτωρ ὅτι πάρεισι πρέσβεις Ἰουδαίων καὶ Ἀλεξανδρέων, καὶ ἐτάξαντο τὴν ἡμέραν ὅτε ἀμφοτέρων ἀκούσεται. Ἡ δὲ Πλωτεῖνα ἀπαντᾷ τοὺς συνκλητικοὺς παραγενέσθαι κατὰ Ἀλεξανδρέων καὶ τοῖς Ἰουδαίοις βοηθῆσαι. Καὶ πρῶτοι εἰσελθόντες οἱ Ἰουδαῖοι ἀσπάζονται τὸν αὐτοκράτορα Τραϊανόν· ὁ δὲ Καῖσαρ εὐμενέστατα αὐτοὺς ἠσπάσατο, καὶ αὐτὸς ἤδη προπεπεισμένος ὑπὸ τῆς Πλωτίνης. Μετ’ αὐτοὶς εἰσέρχονται Ἀλεξανδρέων πρέσβεις καὶ ἀσπάζονται τὸν αὐτοκράτορα. Ὁ δὲ οὐκ ἀπηντήσατο, ἀλλ’ εἶπεν· χαιρετίζετέ με ὡς ἄξιοι τυγχάνοντες τοῦ χαίρειν, τοιαῦτα χαλεπὰ τολμήσαντες Ἰουδαίοις; […] Ἑρμαΐσκος εἶπεν· ἀλλὰ λυπούμεθα ὅτι τὸ συνέδριόν σου ἐπλήσθη τῶν ἀνοσίων Ἰουδαίων. Καῖσαρ εἶπεν· ἴδε δεύτερόν σοι λέγω, Ἑρμαΐσκε· αὐθάδως ἀποκρίνῃ πεποιθὼς τῷ σεαυτοῦ γένει. Ἑρμαΐσκος εἶπεν· τί αὐθάδως ἀποκρίνομαι, μέγιστε αὐτοκράτωρ; Δίδαξόν με. Καῖσαρ εἶπεν· ὅτι τὸ συνέδριόν μου Ἰουδαίων ἐποίησας. Ἑρμαΐσκος· οὔκουν χαλεπόν ἐστι τὸ ὄνομα τῶν Ἰουδαίων; ὀφείλεις οὖν πάλι τοῖς σεαυτοῦ βοηθεῖν καὶ μὴ τοῖς ἀνοσίοις Ἰουδαίοις συνηγορεῖν. Ταῦτα λέγοντος Ἑρμαΐσκου ἡ τοῦ Σαράπιδος προτομὴ ἣν ἐβάσταζον οἱ πρέσβεις αἰφνίδιον ἵδρωσεν, θεασάμενος δὲ Τραϊανὸς ἀπεθαύμασεν...